owczarek nizinny polski

owczarek nizinny polski,

rasa pasterskich psów średniej wielkości, wyhodowana po II wojnie świat. w Polsce;

Grupa: 1 — owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła

Pochodzenie: Polska

Wzorcowa wysokość w kłębie: wysokość psa: 45–50 cm; wysokość suki: 42–47 cm

wys. 40–52 cm; budowa krępa; głowa proporcjonalna, nos duży, czarny, oczy owalne, orzechowe, uszy obwisłe; ogon krótki, szczątkowy od urodzenia albo przycięty; sierść długa, kosmata, na głowie przykrywa oczy; umaszczenie różne, jednolite i łaciate (z wyjątkiem trójbarwnego i czerwonego); pies bystry, o doskonałej pamięci, czujny, odporny na niesprzyjające warunki środowiska; nadaje się do pilnowania owiec na równinach, stróżowania; także pies do towarzystwa.

Owczarek nizinny polski