parowania
Encyklopedia PWN
gady, Reptilia,
gromada kręgowców;
suchy okres w strefie zwrotnikowej odpowiadający interglacjałowi w wyższych szer. geogr.
izotermiczny proces, przemiana izotermiczna,
proces termodynamiczny, podczas którego temperatura układu nie ulega zmianie;
rośliny siedlisk silnie nasłonecznionych, ustawiające liście w płaszczyźnie równoległej do kierunku promieni słonecznych (północ–południe), w celu ochrony przed nadmiernym parowaniem; np. sałata kompasowa, eukaliptus.
kutner
bot. typ włosków okrywających skórkę liści i łodyg niektórych roślin dwuliściennych;
[niem. < fr.],
jeden z odnawialnych zasobów przyrody, powstający w wyniku procesu lasotwórczego jako kompleks, w którym roślinność swoista dla danego regionu biogeograficznego i wyróżniająca się ilościowym udziałem drzew rosnących zwarcie, świat zwierzęcy, klimat lokalny, stosunki wodne i gleba są powiązane wzajemnymi wpływami i zależnościami.
