pancerną
Encyklopedia PWN
armie Wojska Polskiego 1944–45,
ogólnowojskowe związki operacyjne formowane od VII 1944 na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej.
wysoki funkcjonariusz SS;
poznański czerwiec 1956,
strajk generalny i masowa demonstracja uliczna 28 VI 1956 w Poznaniu, która przekształciła się w walki zbrojne;
generał, historyk i teoretyk wojskowości;
Wilhelmshaven
m. w północno-zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Dolna Saksonia, nad zat. Jade (M. Północne). W 1853–69 powstał tu port wojenny, stocznia i miasto, od 1911 miasto; 1917 i 1918 rozruchy marynarzy poprzedzające wybuch rewolucji listopadowej 1918; port i stocznię znacznie rozbudowano po 1933; podczas II wojny światowej baza niem. marynarki wojennej, 2. poł. IV–pocz. V 1945 rejon walk toczonych przez pol. Pierwszą Dywizję Pancerną pod dowództwem gen. S. Maczka, która 6 V zajęła W. (po kapitulacji wojsk niem. 5 V); wzięto do niewoli ok. 34 tys. żołnierzy niem., zdobyto m.in. 3 krążowniki, 18 okrętów podwodnych i ok. 200 innych jednostek wojennych; miasto i port zniszczone w ok. 55%, szybko odbudowane.
[wılhlmshạ:fn] ,
kampania wrześniowa 1939,
walka zbrojna w obronie niepodległości Polski, prowadzona 1 IX–6 X 1939 przeciwko agresji Niemiec i od 17 IX — ZSRR, będąca początkiem II wojny światowej;