paleogen
Encyklopedia PWN
eocen
druga epoka wczesnego trzeciorzędu (paleogenu) trwająca od ok. 55 do ok. 34 mln lat temu;
[gr. ēṓs ‘jutrzenka’, kainós ‘nowy’],
idiornisowate, Idiornithidae,
rodzina kopalnych lądowych ptaków;
Kaukaz, Mały, azerb. Kiçik Qafqaz, orm. P’ok’r Kovkas, gruz. Mts’ire Kavkasioni, Patara Kavkasioni,
góry w Azerbejdżanie, Armenii i Gruzji, ograniczają od północy Wyżynę Armeńską;
najmłodsza era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 65 mln lat temu do dziś; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
ruchy tektoniczne będące w szerokim ujęciu fazami orogenezy alpejskiej, przypadające na schyłek kredy i początek paleogenu.
Nemërçka, Nemërçkë,
pasmo górskie w południowej Albanii i północno-zachodniej Grecji, na zachód od doliny rzeki Vjosa, część gór Pindos;