alpejska orogeneza
 
Encyklopedia PWN
alpejska orogeneza,
geol. ruchy górotwórcze, które trwały w późnej kredzie i trzeciorzędzie;
w szerszym znaczeniu do orogenezy alpejskiej zalicza się ruchy górotwórcze w okresie od środkowego triasu do dzisiaj (tzw. alpejska epoka orogeniczna), a więc także współcz. procesy geotektoniczne. W trakcie orogenezy alpejskiej powstały liczne orogeny (alpidy) w Europie (Alpy, Pireneje) i na innych kontynentach (np. Andy, Kordyliery, Himalaje).
Główne ruchy tektoniczne orogenezy alpejskiej były związane z przemieszczaniem się Ameryki Północnej i Południowej ku zachodowi (w wyniku tych ruchów powstał górotwór Kordylierów i Andów na granicy litosfery kontynentalnej obu Ameryk i oceanicznej litosfery Pacyfiku) oraz z odrywaniem się fragmentów kontynentu Gondwany i ich przesuwaniem się ku północy, aż do kolizji z różnymi fragmentami Eurazji (doprowadziło to do powstania tzw. śródziemnomorsko-himalajskiej strefy fałdowej, obejmującej m.in.: Alpy, Karpaty i Himalaje).
Ruchy tektoniczne orogenezy alpejskiej odpowiedzialne za powstanie młodych łańcuchów górskich trwają do dziś, a ich nasilenie jest największe na granicach płyt litosfery. Świadczy o tym aktywność wulkaniczna i sejsmiczna na granicach płyt, a także trwające nadal ruchy wypiętrzające na obszarze orogenów alpejskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia