opętać

Encyklopedia PWN

[tamilskie, ‘opętany nowością’],

Putumaipittaṉ, właśc. Sokkalingam Wiruttasalam, ur. 25 IV 1906, Tirupattirippulijur, zm. 30 VI 1948, Tiruwanandapuram,

indyjski pisarz tworzący w języku tamilskim, krytyk i teoretyk literatury;

[rasịn]

Jean Baptiste Wymowa

, ur. 21 XII 1639, La Ferté-Milon, zm. 21 IV 1699, Paryż,

francuski poeta i dramatopisarz; jeden z głównych przedstawicieli klasycyzmu.

[radigẹ]

Raymond, ur. 18 VI 1903, Saint-Maur-des-Fossés, zm. 12 XII 1923, Paryż,

pisarz francuski;

synkretyczna religia afrochrześc. na Kubie;

synkretyczna religia afrokatol. na Trynidadzie (Małe Antyle);

[gr. satanás < hebr. sātān ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’],

w Biblii oraz w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie (szejtan) nadziemska istota wroga człowiekowi;

Ilustracje