optymalne
Encyklopedia PWN
ekon. stan gospodarki, który występuje, gdy są spełnione wszystkie warunki równowag cząstkowych (równowagi konsumenta, producenta, rynku, gałęzi);
gałąź gospodarki obejmująca zagospodarowanie, eksploatację i ochronę naturalnych zasobów rybnych rzek i jezior oraz chów, hodowlę i pozyskiwanie ryb ze sztucznych zbiorników wodnych;
rytmy biologiczne, biorytmy,
cykliczne nasilanie się i zmniejszanie procesów życiowych organizmów, będące wyrazem ich przystosowania do zdarzeń w środowisku;
fizjol. stan optymalnego poziomu pobudzenia układu nerwowego pochodzącego od bodźców zewn. (homeostaza sensoryczna), jest to zarazem określenie indywidualnej tendencji i zdolności do utrzymania określonego poziomu stymulacji zmysłowej;
Shannona twierdzenia
telekom. podstawowe twierdzenia teorii informacji dotyczące kodowania sygnału w celu podniesienia poziomu sprawności transmisji; sformułowane 1949 przez C.E. Shannona i amer. uczonego, W. Weavera.
[t. szänona],
czynność agrotechn. polegająca na umieszczeniu materiału siewnego w roli na odpowiedniej głębokości i właściwym rozmieszczeniu na powierzchni pola zgodnie z wymogami poszczególnych gat. roślin uprawnych, także rozsiewanie nawozów mineralnych.
