optycznym
Encyklopedia PWN
reflektor
rodzaj oprawy oświetleniowej, która dzięki połączeniu właściwości kształtu geom. odbłyśnika (najczęściej paraboloidalnego) z kierunkowym charakterem odbicia światła koncentruje wiązkę świetlną, odbitą od lustra, w wąskim kącie przestrzennym otaczającym oś optyczną;
[łac.],
rezonator
techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).
[łac.],
naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).
fiz. zmiana kierunku rozchodzenia się światła w wyniku jego oddziaływania z cząstkami lub niejednorodnościami ośrodka (rozpraszanie fal);
ekon. pozarolnicza działalność gospodarcza, prowadzona przez osobę fizyczną we własnym imieniu (często osobiście lub przy pomocy członków rodziny) w małych warsztatach, zatrudniających od 1 do zazwyczaj 25 (czasem 50) pracowników, w zależności od kraju i rodzaju działalności; najstarsza i przez kilka tysiącleci jedyna forma wytwórczości przemysłowej, aż do powstania w czasach nowożytnych manufaktur, a następnie przemysłu fabrycznego.
związki selenu z metalami, w których selen występuje na −II stopniu utlenienia;
