rezonans
fiz. szybki wzrost amplitudy drgań układu fiz., gdy częst. zewn. drgań wymuszających f jest zbliżona do częst. drgań własnych układu f0;
[łac.],
rezonans
Encyklopedia PWN
W zależności od rodzaju układu drgającego rozróżnia się: r. mechaniczny, r. akustyczny (traktowany często jako odmiana r. mechanicznego) i r. elektryczny. Zdolność układu do drgań rezonansowych przedstawia krzywa rezonansowa, która osiąga maksimum dla f = f0; wzrost amplitudy drgań własnych układu jest tym szybszy, im mniejsze są tłumienia drgań w układzie (im mniejsze jest tarcie w układzie mech., opór w elektr. obwodzie rezonansowym). Rezonans jest szkodliwy, gdy zagraża całości układu, np. konstrukcji budowlanych; na zasadzie rezonansu działają różne rezonatory; zjawisko rezonansu jest uwzględniane m.in. przy konstruowaniu instrumentów muz. (np. pudło rezonansowe w chordofonach), w projektowaniu sal koncertowych.
