optycznych

Encyklopedia PWN

reflektor
[łac.],
astr. teleskop, w którym wiązka światła jest skupiana przez zwierciadło wklęsłe (teleskop optyczny).
reflektor
[łac.],
rodzaj oprawy oświetleniowej, która dzięki połączeniu właściwości kształtu geom. odbłyśnika (najczęściej paraboloidalnego) z kierunkowym charakterem odbicia światła koncentruje wiązkę świetlną, odbitą od lustra, w wąskim kącie przestrzennym otaczającym oś optyczną;
naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).
ekon. pozarolnicza działalność gospodarcza, prowadzona przez osobę fizyczną we własnym imieniu (często osobiście lub przy pomocy członków rodziny) w małych warsztatach, zatrudniających od 1 do zazwyczaj 25 (czasem 50) pracowników, w zależności od kraju i rodzaju działalności; najstarsza i przez kilka tysiącleci jedyna forma wytwórczości przemysłowej, aż do powstania w czasach nowożytnych manufaktur, a następnie przemysłu fabrycznego.
skala szarości, klin optyczny,
fot. wzorzec zaczernień o regularnie wzrastających wartościach gęstości opt.;
soliton
[łac.],
fiz. odosobniona fala biegnąca, której kształt i prędkość nie zmieniają się wraz z przebywaną odległością oraz po zderzeniach z innymi s.;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia