opadający
Encyklopedia PWN
wschodnia część Wyż. Kieleckiej, między G. Świętokrzyskimi na zachodzie i południowym zachodzie, Przedgórzem Iłżeckim na północy i Niz. Nadwiślańską na wschodzie i południowym wschodzie, ku której opada progiem erozyjnym o wys. 60 m;
sejsze, fale baryczne,
hydrol. swobodne fale stojące, powstające w zamkniętych zatokach, morzach i dużych jeziorach pod wpływem wyraźnego zaburzenia równowagi hydrostatycznej wody, przejawiającego się wahaniami jej poziomu, w czasie których w jednej części zbiornika poziom wody podnosi się, a w drugiej — jednocześnie opada;
spirala
lotn. lot statku powietrznego opadający z ciągłym zakręcaniem, przy czym środek ciężkości statku porusza się po linii śrubowej.
[łac. < gr.],
stromatolit
geol. wapienna struktura biosedymentacyjna, o wyraźnej laminacji, zawdzięczająca powstanie jednokomórkowym nitkowatym sinicom porastającym dno zbiornika wodnego, wydzielającym lepką substancję na powierzchni nitek;
[gr. strṓma ‘okrycie’, líthos ‘kamień’],
