okrętowe
Encyklopedia PWN
Beihai, Pejhaj, Pakhoj,
m. w południowych Chinach, nad Zat. Tonkińską, w regionie autonomicznym Guangxi.
stop miedzi (gęstość 7,5–9,2 g/cm3), w którym gł. dodatkiem stopowym w ilości powyżej 2% jest cyna (Sn) albo aluminium (Al), krzem (Si), beryl (Be), ołów (Pb) lub mangan (Mn), stąd nazwy: b. cynowe, b. aluminiowe (zw. dawniej brązalami), b. krzemowe itd.;
ekon. przyjmowanie przez linię okrętową lub lotniczą rezerwacji miejsca na przewóz towaru przez określony statek lub samolot;
miasto w Kotlinie Toruńskiej, nad Wisłą i wzdłuż ujściowego odcinka Brdy, w otoczeniu lasów, m.in. Puszczy Bydgoskiej; siedziba wojewody kujawsko-pomor. i starosty pow. bydgoskiego, powiat grodzki.
certyfikat
dokument (zastrzeżony znak), wydany (nadany) zgodnie z zasadami systemu certyfikacji, wskazujący, że został zapewniony odpowiedni stopień zaufania, iż należycie zidentyfikowany wyrób, proces lub usługa są zgodne z określoną normą albo innymi dokumentami normatywnymi;
[średniow. łacina certificatus ‘poświadczony’],
