beczka

beczka:

1) dawna jednostka objętości różnych produktów (wina, piwa, mąki, suszonych owoców), także ich opakowanie; w Polsce w średniowieczu (zw. wtedy sądem lub spądem) wynosiła ok. 200 l, w XVI w. beczkapiwa miała 62 lub 72 garnce (134–163 l), beczkawina — 130–160 l, b. miodu zawierała 3 pokowy lub 12 rączek (ok. 48 l); w systemie miar z 1764 była jednostką płynów równą 271,4 l;

2) miara ładunku okrętowego; w XIX w. w Europie wynosiła na ogół 1000 kg, w Wielkiej Brytanii — 1016 kg, na kontynencie amer. — 907 kg.