odniesienia
Encyklopedia PWN
niwelacja
technika pomiarowa stosowana w geodezji, służąca do wyznaczania różnic wysokości punktów w terenie oraz wysokości punktów względem przyjętego układu (systemu) odniesienia.
[fr. < łac.],
potencjał
fiz., mat. wielkość pomocnicza służąca do opisu pola wektorowego lub tensorowego (pole fizyczne).
[łac.],
przetwornik analogowo-cyfrowy, przetwornik A/C,
układ elektroniczny, zwykle scalony, przeznaczony do przeprowadzania operacji przetwarzania analogowo-cyfrowego.
dodatkowe przyspieszenie liniowe, które ma w ruchomym układzie odniesienia (związanym np. z obracającą się Ziemią) poruszające się względem niego ciało — dzięki ruchowi obrotowemu tego układu
fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.
