odbiorcza
Encyklopedia PWN
sposób nawiązywania łączności radiowej (radiokomunikacja), na falach radiowych krótkich i ultrakrótkich, przez osoby (amatorów wyposażonych w odpowiednie urządzenia nadawczo-odbiorcze) uprawnione do tego przez władze adm. danego kraju;
kwadrofonia
technika przesyłania, zapisywania i odtwarzania przestrzennego dźwięku, umożliwiająca uzyskanie bardziej naturalnego brzmienia dźwięku niż przy zastosowaniu stereofonii.
[łac.-gr.],
telekom. linia transmisyjna służąca do dwukierunkowego przesyłania sygnałów za pośrednictwem fal radiowych (gł. mikrofal), ukształtowanych w wąską wiązkę za pomocą kierunkowych anten nadawczo-odbiorczych.
radiotelegrafia
rodzaj telegrafii, w której do przesyłania sygnałów telegraficznych wykorzystuje się fale radiowe (gł. krótkie, niekiedy średnie);
[łac.-gr.],
sztuczny satelita Ziemi, służący do retransmisji sygnałów przesyłanych (za pomocą fal radiowych) z satelitarnych stacji naziemnych.
zespół pomieszczeń wraz z urządzeniami do nadawania (nadawcza), przekazywania (retransmisyjna) i odbierania (odbiorcza) sygnałów telewizyjnych.
