obyczaje
Encyklopedia PWN
ogólna nazwa plemion zachodniosłowiańskich, zamieszkujących w średniowieczu obszar rozciągający się od Odry i Nysy Łużyckiej po Łabę i Soławę oraz od Morza Bałtyckiego po Rudawy.
Szeklerzy, Seklerzy, węg. Székely, rum. Secui,
grupa ludności węgierskiej w południowo-wschodnim i środkowym Siedmiogrodzie (Rumunia, gł. okręgi Mureş, Covasna i Harghita);
podróżnik, ornitolog, działacz łowiecki i ochrony przyrody.
pisarz arabski z Sudanu;
nazwa jednego z plemion mongolskich, znana od V–VI w., w XII–XIII w. rozciągnięta również na ludy tureckie, mongolskie i tunguskie wchodzące w skład imperium Czyngis-chana, później Złotej Ordy i chanatów, głównie kazańskiego, astrachańskiego, krymskiego i syberyjskiego;
Tetmajer Włodzimierz Przerwa, ur. 31 XII 1861, Harklowa k. Nowego Targu, zm. 26 XII 1923, Bronowice k. Krakowa,
malarz, poeta i prozaik, działacz ludowy
