Tetmajer Włodzimierz
 
Encyklopedia PWN
Tetmajer Włodzimierz Przerwa, ur. 31 XII 1861, Harklowa k. Nowego Targu, zm. 26 XII 1923, Bronowice k. Krakowa,
malarz, poeta i prozaik, działacz ludowy
Studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarstwo w akademiach sztuk pięknych w Wiedniu, Krakowie i Monachium, w latach 1889–95 u Jana Matejki. Od 1897 należał do Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka”, potem grupy Zero, był założycielem (1901) towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Tworzył sceny rodzajowe ukazujące pracę, obyczaje i obrzędy podkrakowskich chłopów, niekiedy sięgał po tematy historyczne (tryptyk Racławice 1906–07), malował też pejzaże, portrety (zwłaszcza swej rodziny, np. Dorobek 1905), polichromie kościelne (m.in. w kaplicy Św. Trójcy w katedrze na Wawelu, 1901–02, kolegiacie Bożego Ciała w Bieczu, kaplicy Pod Orłami w katedrze Św. Mikołaja Biskupa w Kaliszu — tu również witraże). Był zwolennikiem idei solidaryzmu narodowego, działaczem PSL i posłem do parlamentu austriackiego (1911–18). Uczestniczył w organizowaniu Legionów Polskich. Napisał m.in. tom prozy Noce letnie (1902) oraz poezji Marsz Skrzyneckiego (1916). Na jego osobie był wzorowany bohater noweli Bajecznie kolorowa (1897) Ignacego Maciejowskiego-Sewera oraz postać Gospodarza w Weselu Stanisława Wyspiańskiego.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tetmajer-Przerwa Włodzimierz, Zaloty (W karczmie), 1894 — Muzeum Narodowe, Krakówfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia