Szeklerzy
 
Encyklopedia PWN
Szeklerzy, Seklerzy, węg. Székely, rum. Secui,
grupa ludności węgierskiej w południowo-wschodnim i środkowym Siedmiogrodzie (Rumunia, gł. okręgi Mureş, Covasna i Harghita);
przypuszczalnie Szeklerzy wywodzą się z ludności pochodzenia tur., zmadziaryzowanej po podboju w IX w. Siedmiogrodu przez Węgrów; ich zadaniem była obrona wschodniej granicy państwa; do XVI w. zachowali wolność osobistą, po dziś dzień — własny folklor, obyczaje i odrębny dialekt; ob. większość z nich zajmuje się uprawą roli i hodowlą; ich liczbę szacuje się na ok. 500 tys. osób.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia