objętości
Encyklopedia PWN
cząsteczka, molekuła, drobina,
najmniejsza trwała część substancji zachowująca właściwości chemiczne tej substancji;
teoria geotektoniczna, w myśl której w historii geol. zaznaczył się, w sposób istotny, wzrost objętości Ziemi przy zachowaniu jej masy;
elektropletyzmografia
nieinwazyjna metoda badania zmian objętości tkanek, narządów i układów narządów pod wpływem ich czynności — na podstawie pomiaru impedancji elektr.;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, plēthysmóo ‘powiększenie’, gráphō ‘piszę’],
energia swobodna, funkcja Helmholtza,
jeden z potencjałów termodynamicznych, odpowiadający wyborowi temperatury T, objętości V, liczby cząstek N i współrzędnych uogólnionych {xi} jako zmiennych niezależnych: F = F(T, V, N, xi);
jeden z potencjałów termodynamicznych, odpowiadający wyborowi entropii S, objętości V, liczby cząstek N oraz współrzędnych uogólnionych {xi} jako zmiennych niezależnych: U = U(S, V, N, xi);
termin odnoszony do wielu koncepcji wysuniętych w trakcie rozwoju nauk geologicznych, dotyczących genezy i ewolucji wielkich struktur geologicznych, takich jak kontynenty, oceany, orogeny lub baseny sedymentacyjne;
