objętości
Encyklopedia PWN
metodyka wykonywania analizy chemicznej próbek ciekłych, polegająca na przeprowadzaniu kolejnych operacji jednostkowych w czasie przepływu roztworu zawierającego próbkę przez kolejne moduły o określonej funkcji, jak: dozowanie próbki, mieszanie roztworów, dodawanie odczynników, ogrzewanie, rozdzielanie (z wykorzystaniem chromatografii, dializy, ekstrakcji), instrumentalny pomiar sygnału analitycznego;
dział analizy chem. obejmujący metody oznaczania składu jakościowego i ilościowego badanej substancji, wykorzystujący promieniotwórcze właściwości radionuklidów.
dawna jednostka objętości płynów; 1 a. = 1/4 beczki;
ciało zanurzone w cieczy traci pozornie na swoim ciężarze tyle, ile waży ciecz przez to ciało wyparta;
Boyle 
, ur. 25 I 1627, Líos Mór (hrab. Port Láirge, Irlandia), zm. 30 XII 1691, Londyn,
angielsko-irlandzki chemik, fizyk i filozof, uważany za jednego z twórców nowoczesnej chemii.
[boıl]
Sir Robert , ur. 25 I 1627, Líos Mór (hrab. Port Láirge, Irlandia), zm. 30 XII 1691, Londyn,
cylinder miarowy, menzurka,
szklane naczynie w kształcie cylindra zaopatrzone w podziałkę (w ml lub cm3); służy do odmierzania objętości cieczy.
