ołowiowe

Encyklopedia PWN

akumulator elektr., w którym elektrodą dodatnią (katodą) jest tlenek ołowiu(IV) PbO₂ osadzony na ołowiu, ujemną (anodą) ołów metaliczny Pb, a elektrolitem — 20–30-procentowy roztwór kwasu siarkowego (akumulator kwasowy).

biel ołowiowa, biel ołowiana,

pigment nieorg., węglan wodorotlenek ołowiu(II) (zasadowy węglan ołowiu) o wzorze 2PbCO₃·Pb(OH)₂;

mosiądze,

stopy miedzi, w których gł. dodatkiem stopowym (powyżej 2%) jest cynk.

akumulator

[łac.],

urządzenie do magazynowania określonego rodzaju energii (np. elektrycznej, mech.);

brąz,

stop miedzi (gęstość 7,5–9,2 g/cm³), w którym gł. dodatkiem stopowym w ilości powyżej 2% jest cyna (Sn) albo aluminium (Al), krzem (Si), beryl (Be), ołów (Pb) lub mangan (Mn), stąd nazwy: b. cynowe, b. aluminiowe (zw. dawniej brązalami), b. krzemowe itd.;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>