ołowiowe
Encyklopedia PWN
cynk, Zn, zincum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 30;
fajans
wyrób ceramiczny (ceramika) o porowatym czerepie, barwy od białej przez jasnokremową do czerwonoróżowej, pokryty glazurą (szkliwo) bogatą w dwutlenek cyny.
[od nazwy m. Faenza we Włoszech],
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
związki ołowiu z tlenem:
szkliwo, polewa, glazura,
cienka warstwa szkła utworzona na powierzchni wyrobów ceramicznych, nieprzepuszczalna dla cieczy i gazów, nadająca powierzchni gładkość, barwę, a także zwiększająca wytrzymałość wyrobu.
ciało stałe bezpostaciowe, o różnorodnych właściwościach i zastosowaniach, zależnych od składu chem. i sposobu wytwarzania.
