nóż
Encyklopedia PWN
archeol. Według klasycznego podziału pradziejów, mającego źródła w XIX-wiecznej koncepcji duńskiego badacza Ch. Thomsena, epoka następująca po epoce kamienia a poprzedzająca epokę żelaza.
rodzaj broni przeznaczony do walki wręcz;
nawodna osada z późnej epoki brązu (ok. 1200–800 p.n.e.), zał. na wyspie jez. Feder w południowej Wirtembergii (Niemcy);
Campobasso
m. w środkowych Włoszech, w Apeninie Neapolitańskim;
[kampobạsso],
archeol. kultura charakterystyczna dla stepowej i leśno-stepowej części wschodniej Europy, od Mołdawii po dorzecze Donu,
do niedawna nomadyczne, zbieracko-łowieckie plemię, reprezentujące archaiczną, rdzenną ludność południowych Indii (Adiwasi), żyjące w rozproszeniu wśród wzgórz i lasów po obu stronach rz. Kryszny (Andhra Pradeś);
