niemożliwe
Encyklopedia PWN
okazjonalizm
filoz. doktryna filoz.-teologiczna, głoszona w XVII w. przez część zwolenników kartezjanizmu (A. Geulincx, G. de Cordemoy, L. de La Forge, N. Malebranche, J. Clauberg), wg której wzajemne oddziaływanie 2 sfer rzeczywistości — materii i ducha, jest niemożliwe a jednoczesność zmian, które w nich zachodzą, jest rezultatem interwencji Boga, który „przy okazji” zmiany w sferze ducha powoduje zmianę w sferze materii, i odwrotnie;
[łac. occasio ‘sposobność’],
zorganizowane działanie określonego systemu świadczeń zdrowotnych opartych na instytucjach służby zdrowia, mające na celu zapewnienie zachowania dobrego stanu zdrowia lub jego przywrócenie w przypadku utraty, a gdy jest to niemożliwe — zmniejszenie skutków choroby i łagodzenie dolegliwości;
ekon. alokacja czynników produkcji lub dóbr konsumpcyjnych (alokacja), przy której jest niemożliwe zwiększenie produkcji jednego dobra (zwiększenie konsumpcji jednego konsumenta) bez zmniejszenia produkcji innego dobra (zmniejszenia konsumpcji innego konsumenta);
szwajcarski fizyk teoretyk, pochodzenia austriackiego.
plazmochemia
dział chemii zajmujący się chem. przemianami substancji w niskotemperaturowej plazmie o temp. 3000–11 000 K i stopniu jonizacji gazu obojętnego (argon, azot, hel, wodór) 10−6–10−1, wytwarzanej w łuku elektr. lub w wyładowaniach jarzeniowych pod normalnym lub obniżonym ciśnieniem.
[gr.],
dane w postaci elektronicznej, które — wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie powiązane — służą do identyfikacji osoby składającej taki podpis;
