niekonwencjonalnych
Encyklopedia PWN
medycyna niekonwencjonalna, medycyna komplementarna, paramedycyna,
rozpoznawanie i „leczenie” chorób metodami opartymi na podstawach, które nie zostały lub też nie mogą być poddane dokładnej weryfikacji naukowej, lub co do których badania naukowe nie wykazały skuteczności;
system transportu osób i ładunków za pomocą pojazdów poruszających się po wyznaczonym torze.
środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.
substancje pochodzenia mineralnego lub org., których użycie w uprawie roślin (nawożenie) ma na celu zwiększenie wysokości i jakości plonów dzięki dostarczeniu roślinom składników pokarmowych oraz polepszeniu właściwości fiz., fizykochemicznych, chem. i biol. gleb;
określenie całokształtu doktryny i praktyk religijnych właściwych wspólnocie chrześcijan uznających duchowe zwierzchnictwo arcybpa Canterbury, względnie nazwa ogółu Kościołów utożsamiających się z tą doktryną i praktyką, tworzących Anglikańską Wspólnotę i skupiających ok. 70 mln wiernych.
termin wprowadzony przez J. Dubuffeta 1945, określający zjawiska artyst. sytuujące się poza tradycyjnie pojmowanymi „sztukami pięknymi”, np. twórczość więźniów i ludzi psychicznie chorych, prace dzieci i spontaniczne rysunki na murach;
