neoklasycznemu
Encyklopedia PWN
ekon. metafora ilustrująca bezosobowy charakter procesów rynkowych, oznaczająca, że koordynacja działań ekonomicznych nie może być przypisana żadnej organizacji społeczno-politycznej, grupie osób ani jednostce.
nurt keynesizmu, rozwijający się od połowy lat 80. XX w., po ataku na ekonomię keynesistowską zwolenników monetaryzmu i neoklasycznej szkoły w ekonomii.
teoria ekonomiczna utożsamiana ze szkołą fryburską w ekonomii, będąca podstawą niemieckiej wersji neoliberalizmu,
pisarz serbski;
ekonomista francuski.
Pigou
brytyjski ekonomista;
[pı̣gəu]
Arthur Cecil, ur. 8 XI 1877, Ryde (wyspa Wight), zm. 7 III 1959, Cambridge (W. Brytania),