natury
Encyklopedia PWN
fizjo-
pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na ich związek znaczeniowy z naturą, przyrodą, organizmem;
[gr. phýsis ‘natura’],
sztuka, która wyodrębniła się ze sztuki niderlandzkiej pod koniec XVI w., po polit. i rel. podziale Niderlandów (1581), w ich południowych prowincjach (pod względem etnicznym mieszanych, flamandzko-walońskich), które pozostały przy religii katol., pod władzą Habsburgów hiszp., a następnie austriackich.
franciszkanie, Ordo Fratrum Minorum (OFM), Bracia Mniejsi, tzw. minoryci,
katolicki zakon żebrzący; założony przez świętego Franciszka z Asyżu 1209, zatwierdzony 1223 przez papieża Honoriusza III.
postawa religijno-światopoglądowa i oparty na niej kierunek literacki XX w.;
austriacki neurolog i psychiatra, twórca psychoanalizy.
