nadzwyczajny
Encyklopedia PWN
zespół przepisów regulujących odpowiedzialność nieletniego, który w chwili popełnienia czynu zabronionego osiągnął ustawowo wymaganą granicę wieku.
ogół norm regulujących w staroż. Rzymie sposób postępowania w sprawach sądowych;
profesor
naukozn.
[łac. professor ‘nauczyciel’, ‘retor’],
provocatio ad populum
w staroż. Rzymie w czasach republiki prawo do odwołania się do ludu obywatela skazanego na śmierć przez konsula lub dyktatora na mocy coercitio (władzy stosowania przymusu);
[łac., ‘odwołanie się do ludu’],
zjawisko kryminalne występujące pod wieloma postaciami w skali międzynarodowej i krajowej, którego nie można ściśle ograniczyć stanem faktycznym jednego, pojedynczego przestępstwa.
m. w południowym Urugwaju, nad O. Atlantyckim, na płw. Punta del Este.
