morskie
Encyklopedia PWN
Skandynawski, Półwysep, szwedz. Skandinaviska halvön, norw. Den skandinaviske halvøy, fiń. Skandinavian niemimaa,
największy półwysep Europy, między morzami: Norweskim, Północnym, Bałtyckim i Barentsa;
konstrukcja pływająca w wodzie, jednostka pływająca;
terytorium Norwegii, obejmuje archipelag Svalbard (w tym wyspy Spitsbergen, Ziemia Północno-Wschodnia, Wyspa Edge’a, Wyspa Barentsa), Wyspę Niedźwiedzią i kilka innych, na Oceanie Arktycznym; stanowi najdalej na północ wysuniętą część Norwegii
miasto wojewódzkie (woj. zachodniopomor.), pow. grodzki, w Dolinie Dolnej Odry, na Wzgórzach Szczecińskich, Równinie Goleniowskiej i Wzgórzach Bukowych, nad ujściowymi ramionami Odry — Odrą Zachodnią i Regalicą, oraz jez. Dąbie, w pobliżu (12 km od centrum) granicy z Niemcami.
wyspa u południowo-wschodnich wybrzeży Australii, w Cieśninie Bassa (Ocean Indyjski), wraz z sąsiednimi wyspami stanowi stan Australii;
tasza, zając morski, Cyclopterus lumpus,
ryba mor. z rodziny taszowatych (Cyclopteridae), rzędu skorpenokształtnych;
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
