molekularnej
Encyklopedia PWN
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
biologia
nauka o formach i przejawach życia badająca budowę i czynności organizmów żywych, ich rozwój osobniczy i rodowy, dziedziczność, zmienność i układ systematyczny, oraz zależności, jakie występują między nimi i ich środowiskiem;
[gr. bíos ‘życie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
chemia supramolekularna, chemia „ponad cząsteczką”,
interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się syntezą złożonych układów molekularnych powstających w wyniku tworzenia się niekowalencyjnych połączeń międzycząsteczkowych (tzw. supercząsteczek) oraz badaniem ich struktury i właściwości.
nanotechnologia
dziedzina nauki i inżynierii materiałowej zajmująca się kontrolowanym wytwarzaniem nanostruktur i nanomateriałów oraz metodami służącymi do ich badania i modelowania.
[gr.],
Watsona–Cricka model DNA
model budowy cząsteczki kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), wg którego cząsteczka DNA ma postać podwójnej helisy (podwójnej spirali), złożonej z 2 przeciwbieżnych łańcuchów polinukleotydów zwiniętych wokół wspólnej osi w taki sposób, że łańcuchy fosfosacharydowe (reszty deoksyrybozy powiązane grupami fosforanowymi) owijają śrubowo rdzeń złożony z zasad purynowych i pirymidynowych.
[m. uotsona krika],
