molekularnej
Encyklopedia PWN
nanostruktury
elektron. struktury materialne składające się z elementów, których wielkość zawiera się (umownie) w granicach od kilku do kilkuset nm.
[gr.-łac.],
samoorganizacja cząsteczek, organizacja molekularna, samoagregacja,
spontaniczna asocjacja cząsteczek chem. w wielocząsteczkowe zespoły tworzące specyficzną fazę o mniej lub bardziej zdefiniowanej organizacji mikroskopowej i charakterystyce makroskopowej zależnej od natury tej fazy (np.: warstwy, membrany, pęcherzyki, micele, fazy mezomorficzne).
amerykański biochemik i genetyk.
biochemik rosyjski;
biofizyka
interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się fizycznymi i fizykochemicznymi podstawami procesów życiowych oraz wpływem zewnętrznych czynników fizycznych na te procesy;
[gr. bíos ‘życie’, łac. physica < gr. physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < gr. phýsis ‘natura’],
fizyk austriacki.
