miotać
Encyklopedia PWN
rodzaj machiny miotającej, → arkabalista.
wojsk. karabin wyposażony w mocowaną do wylotu lufy nadkalibrową, stożkowo-cylindryczną nasadkę;
granat
techn., wojsk. pocisk wypełniony ładunkiem bojowym, służący do zwalczania celów znajdujących się w niewielkiej odległości (zwykle do ok. 50 m);
[wł. < łac.],
harpun
miotana broń łowiecka w postaci grotu z zadziorami;
[ang. < fr.],
katapulta
hist. w staroż. Grecji machina miotająca, używana do niszczenia umocnień i wojsk nieprzyjaciela;
[łac. < gr.],
kusza
ręczna broń miotająca;
[czes.? < fr.],