garłacz,
wojsk. karabin wyposażony w mocowaną do wylotu lufy nadkalibrową, stożkowo-cylindryczną nasadkę;
garłacz
Encyklopedia PWN
przystosowany do miotania granatów, które w zależności od kąta podniesienia lufy, leciały na odległość kilkudziesięciu m; używany w I wojnie świat. i w okresie międzywojennym.