garłacz
 
Encyklopedia PWN
garłacz,
wojsk. karabin wyposażony w mocowaną do wylotu lufy nadkalibrową, stożkowo-cylindryczną nasadkę;
przystosowany do miotania granatów, które w zależności od kąta podniesienia lufy, leciały na odległość kilkudziesięciu m; używany w I wojnie świat. i w okresie międzywojennym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia