katapulta
hist. w staroż. Grecji machina miotająca, używana do niszczenia umocnień i wojsk nieprzyjaciela;
[łac. < gr.],
katapulta
Encyklopedia PWN
działała w wyniku wykorzystania energii 2 skręconych wiązek elastycznych strun (z jelit zwierzęcych, włosów lub włókien roślinnych); gwałtownie rozkręcające się wiązki strun poruszały 2 sztywne ramiona, które za pośrednictwem cięciwy wyrzucały pocisk; rozróżniano 2 rodzaje k.: płaskotorowy euthytonon, wyrzucający wielkie strzały, i stromotorowy palintonon, wyrzucający kamienie; skuteczna donośność k. wynosiła ok. 250 m.
