kusza
ręczna broń miotająca;
[czes.? < fr.],
kusza
Encyklopedia PWN
napinana ręcznie lub mech.; z kuszy strzelano bełtami (strzały zakończone grotem) lub małymi kulami metal.; znana od starożytności, w XII–XVI w. powszechnie używana jako broń wojsk. (uważana za broń nierycerską), od XVIII w. tylko jako broń myśliwska; kusza była bardzo celna i miała dużą siłę przebicia; w Polsce używana jako broń bojowa do końca XVI w.
