mieszaniną azeotropową
Encyklopedia PWN
rozdzielanie mieszaniny cieczy o bardzo zbliżonych temperaturach wrzenia;
destylacja
proces fizykochemiczny polegający na przeprowadzeniu (przez ogrzanie) substancji ciekłych w stan pary, skropleniu (kondensacji) par przez oziębienie i następnie zebraniu skroplonych par — skroplin (czyli destylatu) w specjalnym naczyniu. Jest to metoda rozdziału mieszanin, której podstawą jest różnica w składzie pary i cieczy opisana równowagą termodynamiczną układu.
[łac. destillatio ‘ściekanie kroplami’],
azeotropia
zjawisko związane z przebiegiem destylacji pewnych lotnych mieszanin ciekłych, skrajnie odbiegających od stanu doskonałego (Raoulta prawo);
[gr.],
metoda rozdzielania w sposób ciągły (lub okresowy) mieszanin lotnych składników ciekłych, w wyniku bezprzeponowego, przeciwprądowego (przeciwprąd) zetknięcia par i cieczy złożonych ze składników mieszaniny.
azeotrop, mieszanina azeotropowa, roztwór azeotropowy,
ciekły układ dwu- lub wieloskładnikowy, którego skład pary pozostającej w równowadze z cieczą jest identyczny ze składem cieczy;
