metodzie mechanicznej
Encyklopedia PWN
technika wytwarzania stopów bez udziału fazy ciekłej stosowana do syntezy materiałów, których nie można uzyskać innymi metodami albo też charakteryzujących się odmiennym, niż w przypadku zastosowania innych metod wytwarzania, typem struktury;
drukowanie cyfrowe, drukowanie digitalne,
metody drukowania, w których wykorzystuje się dane w postaci cyfrowej zgromadzone w komputerze.
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
proces wielokrotnej reprodukcji obrazu (znaków pisma, rysunków i in.) na podłożu drukowym: papierze, kartonie, tekturze, foliach metalowych i z tworzyw sztucznych (drukowa folia), szkle, porcelanie i in.
sitodruk, filmdruk, drukowanie sitowe, serigrafia,
jedna z metod drukowania, w której stosuje się formę drukową najczęściej w postaci prostokątnej ramy z napiętą na niej siatką z włókien naturalnych lub syntetycznych (poliamidowych lub poliestrowych) albo z metalu, z wytworzonymi w niej elementami drukującymi (nie zakryte oczka siatki przepuszczające farbę) i niedrukującymi (zakryte oczka siatki).
polski chemik, metaloznawca, twórca podstaw nowoczesnej elektroniki.
