metamorficzne

Encyklopedia PWN

[gr.-łac.],

substancje organiczne — węglowodory i ich pochodne nierozpuszczalne w disiarczku węgla (CS₂), w odróżnieniu od bituminów, które się w nim rozpuszczają;

pirofyllit

[gr.],

minerał, hydroksokrzemian glinu o wzorze Al₂[(OH)₂|Si₄O₁₀];

pirokseny

[gr.],

grupa pospolitych minerałów skałotwórczych, krzemiany i glinokrzemiany łańcuchowe, o ogólnym wzorze: M₂M₁[T₂O₆], gdzie pozycję M₂ może zajmować Fe, Mg, Mn, Li, Ca, Na, pozycję M₁ — Al, Fe, Ti, Cr, pozycję T — Si, częściowo podstawiony przez Al, rzadziej Fe;

piryt

[gr.],

minerał, regularna odmiana polimorficzna siarczku żelaza FeS₂, bardziej rozpowszechniona od rombowego markasytu;

plagioklazy

[gr. plágios ‘ukośny’, klásis ‘załamanie’],

minerały z grupy skaleni, glinokrzemiany przestrzenne sodu i wapnia;

Polska. Warunki naturalne. Budowa geologiczna.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>