medyczna
Encyklopedia PWN
medycyna
nauka o zdrowiu i chorobie człowieka oraz sztuka leczenia i zapobiegania chorobom;
[łac. medicina ‘sztuka lekarska’],
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
dziedzina nauk techn. zajmująca się opracowywaniem środków (metod, materiałów, aparatury, programów komputerowych itp.) do wspomagania badań w naukach biol. oraz do diagnostyki, terapii i rehabilitacji med. (inżynieria medyczna);
ograniczenie lub brak zdolności do wykonywania czynności w sposób lub w zakresie uważanym za normalny dla człowieka, wynikające z uszkodzenia i upośledzenia funkcji organizmu.
psychiatra szwajcarski, współtwórca „psychologii głębi”.
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
