luką

Encyklopedia PWN

Euklides, Eukleídēs, żył na przeł. IV i III w. p.n.e.,
grecki matematyk.
gospodarz,
chem. cząsteczka związku chem. oddziałująca w supercząsteczce siłami niekowalencyjnymi z mniejszą cząsteczką, zw. gościem, lub sieć krystaliczna związku chem., która w swych lukach więzi cząsteczki gościa.
Grosseteste
[grə̣usteıst]
Robert Wymowa, Grossum Caput, Great Head Wymowa, ur. 1175, Stradbroke (hrab. Suffolk), zm. 9 X 1253, Lincoln,
filozof i uczony, tłumacz tekstów arabskich i gr., współtwórca filoz. szkoły oksfordzkiej;
hiatus
[łac.],
geol. → luka stratygraficzna.
hydraty
[gr.],
połączenia chem., zw. niekiedy wodzianami, zawierające wodę w postaci oddzielnych cząsteczek; często są spotykane sole (tzw. sole uwodnione), które w stanie krystalicznym zawierają związaną wodę;
Inicjatywa Środkowoeuropejska, ang. Central European Initiative (CEI),
zinstytucjonalizowana forma współpracy państw Europy Środkowej i Europy Południowo-Wschodniej;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „luką” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia