lotność
Encyklopedia PWN
derywatyzacja
sposób postępowania w analizie chem., polegający na otrzymywaniu związków pochodnych badanego, o korzystniejszej charakterystyce fizykochemicznej, np. o większej lotności, bardziej intensywnym zabarwieniu.
[ang. < łac. derivatio ‘odłączanie’, ‘skierowanie w bok’],
esprit de finesse
u B. Pascala zdolność bezpośredniego spostrzegania prawdy, związana z intuicją, lotnością myśli;
[esprị dö finẹs],
geol. typ procesów pomagmowych zachodzących pod wpływem oddziaływania na skały gorących (o temp. 400–100°C) roztworów wodnych (roztworów hydrotermalnych) ubogich w składniki trudno lotne (gł. krzemiany), natomiast wzbogaconych w składniki odznaczające się lotnością (gł. chlor, fluor, związki boru, siarki i węgla);
cecha substancji (ciała) określana jako zdolność do zapalania się i podtrzymywania palenia;
trudno lotne substancje org. (lub ich mieszaniny) dodawane do kompozycji zapachowej w celu obniżenia lotności jej składników, a tym samym przedłużenia czasu pozostawania substancji zapachowej na podłożu;
nazwa ogólna nadana grupie bojowych środków trujących paralityczno-drgawkowych (działających na układ nerwowy), należących do związków fosforoorg. o wzorze ogólnym (C2H5O)CH3P(O)SCH2CH2NR2 (R — alkil), czyli do tzw. fosfonylotiocholin;
