lekarski
Encyklopedia PWN
lekarz, przyrodnik, jeden z prekursorów taternictwa.
lekarz rzymski, pochodzenia greckiego.
medycyna
nauka o zdrowiu i chorobie człowieka oraz sztuka leczenia i zapobiegania chorobom;
[łac. medicina ‘sztuka lekarska’],
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
afrodyzjakalne rośliny, miłosne rośliny, rośliny miłości,
rośliny zawierające substancje czynne, które działają pobudzająco na obszary erotyczne, odurzają, zwiększają podniecenie erotyczne, stymulują pociąg płciowy, jak również regenerują organizm w stanach wyczerpania seksualnego;