krucha

Encyklopedia PWN

faworki

[fr. < łac.],

chrust,

cienkie, kruche ciastka w kształcie wstążek, smażone w tłuszczu.

ferryty

[łac. ferrum ‘żelazo’],

materiały magnet. — złożone tlenki metali zawierające tlenek żelaza Fe₂O₃;

fonografia

[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, gráphō ‘piszę’],

utrwalanie przebiegów akustycznych w postaci tzw. ścieżek dźwiękowych na mechanicznych, magnetycznych lub optycznych nośnikach dźwięku (takich jak walce, taśmy, płyty itp.), umożliwiających ich wielokrotne odtwarzanie za pośrednictwem głośników;

fryta

[niem. < wł.],

szkło lub spiek wytworzone przez topienie odpowiednich surowców i gwałtowne studzenie (zwykle przez wylanie stopu do wody) w celu otrzymania kruchych, szklistych ziarn, łatwych do rozdrabniania;

german, Ge, germanium,

pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 32;

granica sprężystości,

największa wartość naprężenia, które nie powoduje powstania w materiale odkształceń trwałych (plast.) lub, w przypadku materiałów kruchych, pęknięcia;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>