fryta
szkło lub spiek wytworzone przez topienie odpowiednich surowców i gwałtowne studzenie (zwykle przez wylanie stopu do wody) w celu otrzymania kruchych, szklistych ziarn, łatwych do rozdrabniania;
[niem. < wł.],
fryta
Encyklopedia PWN
f. w stanie zmielonym służą m.in. do wytwarzania emalii oraz szkliw ceramicznych; w procesie topienia rozpuszczalne składniki przechodzą w jednorodne, odporne na działanie wody szkło — umożliwia to nanoszenie emalii i szkliw w postaci zawiesin wodnych na zdobioną powierzchnię.
