krtani

Encyklopedia PWN

[gr. lárygx ‘krtań’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

[gr. oús, ōtós ‘ucho’, rhís, rhinós ‘nos’, lárygx ‘krtań’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

dział medycyny klinicznej zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób uszu (otologia), nosa (rynologia), gardła i krtani (laryngologia), także diagnostyką i leczeniem zaburzeń słuchu (audiologia), zaburzeń głosu i mowy (foniatria), zaburzeń równowagi (otoneurologia);

bezgłos, afonia,

całkowita utrata dźwięczności głosu;

chrzęstna tkanka, chrząstka,

sztywna i jednocześnie elastyczna tkanka łączna podporowa, zbudowana z chondroblastów, chondrocytów i chondroklastów oraz substancji międzykomórkowej;

głosy zwierząt,

dźwięki wydawane przez zwierzęta, będące w większości wytworem aparatu głosowego (wokalizacja) ;

laryngofon

[gr.],

mikrofon krtaniowy,

mikrofon o specjalnej budowie, umieszczany na szyi, blisko krtani mówiącego;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>