krawędź
Encyklopedia PWN
południowo-zachodnia część Wyż. Lubelskiej, między doliną Wisły na zachodzie, Kotliną Chodelską i Równiną Bełżycką na północy, Roztoczem Zachodnim na wschodzie i Równiną Biłgorajską na południu;
rodzina aerofonów, w których strumień powietrza przy zadęciu kieruje się na krawędź otworu, czyli tzw. wargę;
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
włók. układ nitek w tkaninie, przepleciony z osnową, prostopadły do podłużnej krawędzi tkaniny;
Wewnętrzne, Niziny, Interior Lowlands, Interior Plains, Centralne Równiny 
,
zespół obniżeń w środkowowschodniej części Ameryki Północnej, gł. w USA, między Appalachami a wschodnią krawędzią Wielkich Równin;
,
