Urzędowskie, Wzniesienia

Urzędowskie, Wzniesienia,

południowo-zachodnia część Wyż. Lubelskiej, między doliną Wisły na zachodzie, Kotliną Chodelską i Równiną Bełżycką na północy, Roztoczem Zachodnim na wschodzie i Równiną Biłgorajską na południu;

pow. ok. 1,3 tys. km²; brzeżna część tektonicznej niecki lubelskiej, w postaci łagodnego fałdu — antykliny rachowskiej z wapieniami górnojurajskimi w jądrze; na północnej skrzydle tej antykliny, w piaskowcach środkowokredowych, występują fosforyty, które były do niedawna eksploatowane (k. Annopola); na powierzchni wzniesień, zbudowanych gł. z opok górnokredowych, mioceńskie piaskowce i wapienie; miejscami zalega less; wys. 200–280 m; W.U. są rozczłonkowane erozyjnie przez dopływy Wisły: Wyżnicę i Sannę z Karasiówką, a także przez górną Bystrzycę; w centrum i na wschodzie lessowe gleby płowe (Luvisols) i brunatne (Cambisols), na zachodzie jałowe, piaszczyste gleby rdzawe (Arenosols); przy dolinie Wisły rędziny (Leptosols) czarnoziemne; roślinność naturalna: gł. grądy wyżynne i świetliste dąbrowy; nieliczne stanowiska buczyn; murawy stepowe na krawędziach; stanowiska licznych gat. pontyjsko-pannońskich; w północno-zachodniej części regionu Wrzelowiecki Park Krajobrazowy; na urodzajnych glebach rozwinięte rolnictwo i sadownictwo. Główne m. — Kraśnik.