kontrakty
Encyklopedia PWN
contractus
dwustronna czynność prawna, prowadząca do powstania zobowiązania.
[łac., ‘umowa’, ‘kontrakt’],
zjawisko gospodarczo-społeczne XIII–XIV w., obejmujące swym zasięgiem Europę Środkowowschodnią (w Polsce od początku XIII w., najpierw na Śląsku i Pomorzu), polegające na organizowanym zazwyczaj przez wielką własność osadnictwie ludności na podstawie prawa osadniczego zwanego prawem niemieckim;
pacta
w prawie rzymskim w szerszym znaczeniu — umowy, zawierane również w stosunkach międzynarodowych,
[łac.],
usurae
w prawie rzymskim odsetki stanowiące wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych;
[łac.],