usurae
w prawie rzymskim odsetki stanowiące wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych;
[łac.],
usurae
Encyklopedia PWN
obliczano je wg stopy procentowej (w pieniądzu lub rzeczach zamiennych) proporcjonalnie do wysokości kapitału i czasu jego eksploatacji; obowiązek płacenia u. mógł wynikać ze zwłoki dłużnika lub z dodatkowego kontraktu nakładającego taki obowiązek na dłużnika (stipulatio); przy kontraktach opartych na dobrej wierze (bona fides) obowiązek płacenia u. mógł być ustanowiony poprzez nieformalną umowę (pacta); od czasu obowiązywania ustawy prawo dwunastu tablic aż do Justyniana I Wielkiego ustawodawstwo rzymskie próbowało ograniczać pobieranie wygórowanych odsetek, czyli lichwy.
