bona fides
kryterium moralne i psychol., określające stosunek podmiotu do jego obowiązku zachowania się lub też do instniejącego stanu faktycznego względnie prawnego, występujące w prawie rzymskim;
[łac., ‘dobra wiara’],
bona fides
Encyklopedia PWN
przeciwieństwem bona fides była mala fides [łac. ‘zła wiara’], podstęp, zły zamiar; b.f. miała duże znaczenie przy ocenie skutków prawnych posiadania; tylko posiadacz w dobrej wierze mógł nabyć własność przez zasiedzenie; współcześnie podstawowa zasada prawa cywilnego występująca pod nazwą dobra wiara.
